Waarom Italiaans leren?

De droom van Rudolf en Koert is om over een paar jaar een huisje te kopen in Italië. Zij werken hier nu al hard voor…… ‘Wij vinden het fijn om elke week op een vaste avond naar Italiaanse les te gaan. We hadden al anderhalf jaar privé les gehad toen we bij Babette begonnen. Stof herhalen is belangrijk want het is toch niet allemaal even goed blijven hangen. Het praten gaat nog niet vanzelf, maar stapje voor stapje boeken we vooruitgang. Soms stuurt ze nog extra huiswerk op. Ze kan wel streng zijn hoor….Maar de koffie bij Babette is in ieder geval altijd erg lekker!’

Kim is operazangeres en veel van haar muziek is in het Italiaans geschreven. ‘Niet alleen in professioneel opzicht is Italiaans belangrijk voor me. Vorige zomer heb ik mijn hart aan Italië verloren tijdens een kort verblijf in Firenze waar ik een intensieve taalcursus deed. Ik wil weer terug naar Italië volgende zomer. We kunnen de lessen goed inpassen in mijn drukke bestaan met optredens en repetities. Zo leer ik relatief snel, op tijden en dagen die mij goed uitkomen!

Truus lijkt op haar vader, die Italiaan was. Dat brengt haar wanneer zij in Italië is wel eens in moeilijkheden…. Mensen beginnen vaak in rap Italiaans tegen haar te praten. Ze wil graag terug naar haar ‘roots’, en met haar familie op Sardinië kunnen praten. Italiaans spreken is toch een deel van haar, zo voelt dat. ‘Tot mijn zesde heb ik in Italië gewoond en ik merk nu dat ik me meer herinner dan ik aanvankelijk dacht. Ik hoor of iets goed of fout is bijvoorbeeld, ‘ho l’orecchio’. Ook gaat er bij veel nieuwe woorden weer een lampje branden. We gaan als een speer door het leerboek!’

Anamaria, mijn leerlinge van Braziliaanse afkomst vertelt: ‘Mijn oma was Italiaanse, ik wil mijn man over een paar maanden verrassen als we naar Italië gaan……’ Ik spreek goed Spaans en Portugees. Nederlands is niet mijn moedertaal. In de lessen grijpen we vaak terug naar het Engels of het Spaans, dat is voor mij een voordeel.’

Mark: ‘Sinds enige jaren fiets ik jaarlijks in het noordelijke deel van Italië, fietsen is mijn grote hobby. Ik kom dan in kleine dorpjes, en probeer in contact te komen met de mensen die daar wonen. Ook met ‘pech op de weg’ is een simpel vocabulaire Italiaans wel erg makkelijk…. In de les hebben we alle onderdelen van mijn fiets doorgenomen, en ook wat rollenspelletjes gedaan, waarbij Babette de ‘mama met de pasta’ was, en ik de verdwaalde en hongerige fietser. Erg leuk en ook leerzaam. Ik kijk nu al uit naar mijn vakantie dit jaar!

Christine: ‘Mijn man en ik houden enorm van lekker eten en wilden daarom heel graag eens bij Osteria Francescana gaan dineren in Modena. In juni 2018 werd dit restaurant voor de tweede keer uitgeroepen tot het beste restaurant van de wereld! Volgens onze goede vrienden die dezelfde wens hadden onmogelijk om te reserveren…. Dat liet ik niet op me zitten. Ik ben op een nacht om exact twaalf uur achter de computer gaan zitten om zodra de opening voor nieuwe reserveringen zich aandiende, mijn slag te kunnen slaan. En het lukte! Om dit feestelijke en spannende feit te vieren wilde ik graag mijn Italiaans wat oppoetsen. Ik was hier ooit eens op de Universiteit van Amsterdam mee begonnen. Babette kende ik nog van de lagere school nota bene. Ondanks mijn enorm drukke en hectische leven als CEO van meerdere bedrijven vind ik tijd om de lessen te volgen en ook thuis nog eens wat met m’n neus in de boeken te gaan zitten, en wat video’s die Babette mij stuurt te beluisteren. Ook zijn de door haar opgestuurde luisteroefeningen voor in de auto super, aangezien ik daar (helaas) erg veel tijd doorbreng.

Inmiddels heeft het etentje plaatsgevonden, het was zelfs nog boven onze verwachtingen. Ik heb nog even in het Italiaans met de eigenaar en chefkok Massimo Bottura gebabbeld…
Ik vind de lessen enorm leuk en ga in september door: fijn iets voor mezelf!